نمادپردازی بلندی در اندیشه دینی

نماد یکی از ابزارهای شناخت و بنیادی ترین روش بیان است که موجب آشکار شدن مفاهیمیمی گردد که به شکل دیگری قابل بیان نیستند و به همین سبب درحوزه مفاهیم دینی کاربرد بسیاردارند. سنت های دینی بشر سرشار از اسطور ههاست و در این قلمرو تنها با زبان نمادین م یتواننمادی « بلندی » ، سخن گفت و به عبارت دیگر نماد زبان اسطوره است. در حوزه نمادهای دینییکسان دانسته شده و ذهن انسان را « ارزش » است که از دوران بشر ابتدایی تاکنون همواره با نوعیبه مفاهیمی چون برتری، تعالی و الوهیت پیوند داده است. این مقاله در پی آن است که ضمنبررسی مفهوم نماد و نمادپردازی، کاربرد آن در حوزه دین و پیوند آن با اسطوره، به مفهوم نماد  « بلندی »و مظاهر عمده آن یعنی « آسمان » و « کوه »و نیز به مفهوم تعالی بپردازد.